ماجرای لیزرهای سبز مشاهده شده در آسمان هاوایی چه بود؟

چندی پیش شلیک پیاپی نورهای سبز رنگ لیزری در آسمان جزایر هاوایی توجه‌ها را به خود جلب کرد که در ابتدا متعلق به بیگانگان و فرازمینی‌ها دانسته شد، اما ماجرا واقعا چه بود؟

به گزارش ایسنا، در ۲۸ ژانویه در آسمان جزایر هاوایی چند نور سبز رنگ لیزر دیده شد که در آسمان شب جلب توجه می‌کرد و به شکل بیصدا مسیری به سمت افق را طی می‌کرد که یادآور فیلم مشهور ماتریکس بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این صحنه توسط دوربین یک تلسکوپ بر فراز بلندترین قله هاوایی ضبط شد.

خوشبختانه این نور متعلق به یک سفینه فضایی بیگانه نبود که به دنبال نشانه‌های حیات در زمین باشد.

در واقع به نظر می‌رسید این پرتوهای سبز مرموز، از یک ماهواره در حال چرخش آمده باشند.

در ابتدا، کارشناسان رصدخانه ملی نجوم ژاپن(NAOJ) که مالک این دوربین است، در توییتر اعلام کردند که این نور سبز احتمالاً از یک دستگاه راداری در یک ماهواره در مدار به نام ICESat-۲ آمده است.

ماهواره ICESat-۲ متعلق به ناسا است و از آن برای نظارت بر ضخامت یخ‌های روی دریا، صفحات یخی و جنگل‌های زمین استفاده می‌شود.

اما رصدخانه ملی نجوم ژاپن به تازگی فیلم خود از این پرتوهای لیزری را به‌روز کرده و گفته است که بر اساس مسیر این پرتوها، بعید است که متعلق به ماهواره ناسا بوده باشد.

طبق گفته دکتر مارتینو آنتونی جی، دانشمند ناسا که روی ICESat-۲  کار می‌کند، این کارِ ماهواره آنها نیست، بلکه توسط دیگران انجام شده است.

وی می‌گوید: همکاران من شبیه‌سازی مسیر ماهواره‌هایی را انجام دادند که ابزار مشابهی دارند و به احتمال زیاد این پرتوها متعلق به یک ماهواره چینی موسوم به Daqi-۱ است و از یکی از ابزارهای آن به نام ACDL آمده است.

ماهواره Daqi-۱ چین در آوریل سال گذشته پرتاب شد و مانند ماهواره ICESat-۲، یک ماهواره نظارت بر محیط جوی است.

این بدان معناست که برای نظارت بر سطح کربن جهانی و همچنین آلودگی اتمسفر، به دور زمین می‌گردد.

ماهواره Daqi-۱ حاوی پنج ابزار برای کمک به این کار است، از جمله ACDL که مخفف «لیدار شناسایی هواپخش و کربن»(Aerosol and Carbon Detection Lidar) است.

لیدار(Lidar) مخفف تصویربرداری لیزری، تشخیص و محدوده بندی است و کمی شبیه به سونار عمل می‌کند، اما به جای ارسال امواج صوتی برای نقشه برداری از یک منطقه، پرتوهای لیزری را ارسال می‌کند.

اعتقاد بر این است که همین لیزرها بوده‌اند که آسمان هاوایی را در شب ۲۸ ژانویه روشن کرده‌اند.

ابزار ACDL می‌تواند لیزرهای با طول موج دوگانه را در طول موج‌های خاص به منظور شناسایی مولکول‌های مختلف در جو زمین ارسال کند.

مدت زمانی که طول می‌کشد تا این پرتوهای لیزری بازتاب کنند، اطلاعاتی در مورد ترکیب جو و زمین ارائه می‌دهد.

به عنوان مثال، ACDL می‌تواند با انتشار دو لیزر متناوب در اطراف محدوده طول موج ۱۵۷۲ نانومتری، میزان CO۲ در جو زمین را تعیین کند.

بیانیه مطبوعاتی مارس ۲۰۲۱ از شرکت علوم و فناوری هوافضای چین که ماهواره Daqi را توسعه داده است، می‌گوید: ماهواره Daqi-۱ می‌تواند بر آلودگی ذرات ریز مانند PM۲.۵، گازهای آلاینده از جمله نیتروژن دی اکسید، گوگرد دی اکسید و ازن و همچنین غلظت کربن دی اکسید را نظارت کند.

چینی‌ها می‌گویند هنوز روزهای اولیه ماموریت Daqi-۱ است و ما هنوز منتظر نتایج بررسی‌های آن هستیم. اما اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، این ماهواره تنها شروع برنامه‌های چین برای نظارت بر آلودگی هوا است.

در این بیانیه مطبوعاتی توضیح داده شده است: چین در آینده مجموعه‌ای از ماهواره‌های Daqi را تولید خواهد کرد که برای نظارت بر آلودگی جو، پشتیبانی از داده‌های سنجش از راه دور برای مسئولان محیط‌زیست و همچنین حمایت از تحقیقات علمی در مورد تغییرات آب و هوای جهانی مورد استفاده قرار خواهند گرفت. ماهواره Daqi-۱ با ماهواره‌های دیگر از جمله Daqi-۲ به منظور تحقق نظارت بر گازهای گلخانه‌ای و کمک به چین در دستیابی به کاهش انتشار کربن، شبکه خواهد شد.

هنوز مشخص نیست که آیا این لیزرهای تشخیص جوی سبز رنگ با رسیدن چین به هدف خود رایج‌تر می‌شوند و مردم باید به دیدن این پرتوهای سبز رنگ در آسمان عادت کنند یا خیر.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: ليزر هاوایی پژوهشگاه رویان دانشگاه علوم پزشکی تهران دانشگاه علمی کاربردی پیاده روی فضایی پيري هاوایی شهر هوشمند ورزش هوازی پژوهشگاه رویان پايگاه استنادي علوم جهان اسلام ISC دانش بنیان سازمان پژوهشهاي علمي و صنعتي ايران برای نظارت یک ماهواره سبز رنگ

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۷۷۳۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آشنایی با سیستم مرموز چشم پنتاگون در مدار زمین | از ردیابی تا کشتار موشک‌ها! +تصویر

در فو فایتر طی قراردادی به ارزش 414 میلیون دلار، شرکت میلنیوم اسپیس سیستمز توسعه هشت ماهواره مجهز به دوربین های الکترواپتیکال و فروسرخ برای ردیابی موشک ها از مدار زمین را بر عهده خواهد داشت.

آژانس توسعه فضایی (Space Development Agency) آمریکا به تازگی اعلام کرد که شرکت میلنیوم اسپیس سیستمز (Millennium Space Systems) قرار است ماهواره های دفاع موشکی پروژه فو فایتر ( FOO Fighter ) را توسعه دهد. طی قراردادی به ارزش 414 میلیون دلار، میلنیوم اسپیس سیستمز هشت ماهواره برای ارائه "کنترل آتش" سامانه دفاع موشکی زمینی را ارائه خواهد کرد.

براساس گزرش عصرایران، به طور کلی، کنترل آتش شامل فناوری های مختلفی مانند رادار یا حسگرهای دیگر، کامپیوترها و تسلیحات را در یک سامانه منسجم ترکیب می کند که توانایی شناسایی تهدیدات و اهداف را فراهم کرده و سپس سلاح ها یا دیگر اقدامات متقابل را به سمت آنها هدایت می کند.

تحویل فو فایتر تا سال 2027

میلنیوم اسپیس سیستمز که در مالکیت شرکت بوئینگ قرار دارد باید این ماهواره ها را تا سه ماهه اول سال 2027 تحویل دهد. این پروژه با نام کامل Fire-Control On Orbit-Support-To-The-War Fighter یا به اختصار فو فایتر بخش مهمی از زنجیره کشتار دفاع موشکی پنتاگون را تشکیل خواهد داد.

نمونه اولیه مجموعه ماهواره های فو فایتر دارای دوربین های الکترواپتیکال و فروسرخ برای ارائه گزینه های جدید کنترل آتش است.

حسگرهای کنترل آتش، آنهایی هستند که قادر به ردیابی اهداف با دقت بالا و ارائه مختصات دقیق برای جنگنده ها یا سامانه تسلیحاتی روی زمین - در این مورد، رهگیرهای دفاع موشکی - هستند.

این ماهواره ها به شناسایی، هشدار و ردیابی دقیق تهدیدات موشکی پیشرفته، از جمله سامانه های موشکی ابرصوت کمک خواهند کرد. هدف نهایی افزایش قابلیت های جهانی کنترل آتش است.

ماهواره های فو فایتر با افزایش برد تشخیص موشک های ابرصوت ارتفاع پایین، در مقایسه با موشک های بالستیک قاره پیما، زمان هشدار را برای شناسایی و پاسخ به تهدیدات ابرصوت افزایش می دهند.

در شرایطی که در اصل شبیه به مجموعه لایه ردیابی (Tracking Layer) است، اما ماهواره های فو فایتر مجزا هستند. مجموعه لایه ردیابی فقط برای نظارت بر موشک های ابرصوت با قابلیت مانور بالا بهینه شده است.

به گفته درک تورنیر، مدیر آژانس توسعه فضایی، برنامه فو فایتر نمایشی عملیاتی از تلاش های کنترل آتش ارائه می کند که جدا از تلاش های جاری هشدار/ردیابی موشک و دفاع موشکی ما، اما مکمل آنها است.

ماهواره هایی برای افزایش قابلیت های دفاع موشکی

اگرچه جزئیات این پروژه بیشتر محرمانه باقی مانده است، درک تورنیر در جریان اجلاس نیروی هوایی 2023 فاش کرد که ماهواره های فو فایتر برای نظارت بر چند تهدید نامشخص که مجموعه لایه ردیابی در حال حاضر به آنها رسیدگی نمی کند، توسعه می یابد.

تورنیر به این نکته نیز اشاره داشت که در صورت موفقیت آمیز بودن آزمایش، فناوری حسگر کنترل آتش در ترانش 3 (Tranche 3) و ترانش 4 (Tranche 4) مجموعه لایه ردیابی، ماهواره هایی که قرار نیست به ترتیب تا سال 2028 و 2030 پرتاب شوند، گنجانده می شود.

به گفته جیسون کیم، مدیرعامل میلنیوم اسپیس سیستمز، پروژه فو فایتر برای مقابله با تهدیدات پیشرفته طراحی شده است. این یک ماموریت حیاتی است که به محافظت از آمریکا و متحدان این کشور در برابر تهدیدات پیشرفته کمک خواهد کرد.

آژانس توسعه فضایی در درخواست اولیه خود قصد داشت توسعه ماهواره های فو فایتر را به بیش از یک توسعه دهنده ارائه کند. با این وجود، این طرح تغییر کرده و میلنیوم اسپیس سیستمز به عنوان تنها توسعه دهنده این پروژه انتخاب شده است.

به گفته آژانس توسعه فضایی، این مرکز پیشنهادهای دریافت شده پس از فراخوان را ارزیابی کرده و تشخیص داد که انتخاب یک توسعه دهنده بهترین گزینه ممکن است.